Ανατριχιαστικό μα συνάμα και αναπάντεχο θέαμα λίγα χιλιόμετρα από τη Λάρισα

Πέντε σχεδόν μήνες μετά της πλημμύρες Daniel και Elias του Σεπτεμβρίου, που άφησαν πίσω τους τεράστιες καταστροφές, πάνω από 720.000 στρέμματα πλημμυρισμένων εκτάσεων (ήτοι το 22-23% του συνόλου της παραγωγικής γης, σύμφωνα με τον καθηγητή Γεωλογίας, Ευθύμιο Λέκκα) και ένα κοινό για τους Θεσσαλούς -και όχι μόνο- τραύμα, υπάρχουν περιοχές που ακόμα βρίσκονται κάτω από το νερό, σαν να μην έχει περάσει μέρα.

Το χωριό Κανάλια του Δήμου Ρήγα Φεραίου στη Μαγνησία απέχει 53 χιλιόμετρα από τη Λάρισα, αποτελεί μια από τις κύριες παρακάρλιες περιοχές και φυσικά ένα από τα μέρη που βίωσαν και βιώνουν την καταστροφή μέχρι και σήμερα. Κι είναι η λίμνη Κάρλα, που για δεκαετίες έπειτα από την αποξήρανσή της πρόσφερε στους κατοίκους της καλλιεργήσιμες εκτάσεις και φυσικά το κύριο εισόδημά τους, αυτή που «έπνιξε» τα ίδια εκείνα χωράφια. Φαίνεται πως η Κάρλα θέλησε να πάρει το «αίμα» της πίσω, αφού τον περασμένο Σεπτέμβριο διεκδικήσε σχεδόν ολόκληρη την έκταση που καταλάμβανε κατά την προιστορική εποχή, όπως έχει επισημάνει η Greenpeace.

Η πλειοψηφία των κατοικημένων σπιτιών των Καναλίων ευτυχώς γλίτωσε από την ορμή του νερού, όμως δεν ισχύει το ίδιο για ένα σημαντικό μέρος των καλλιεργήσιμων εδαφών. Ακολουθώντας τον δρόμο από και προς το χωριό, γίνεται κανείς μάρτυρας ενός ανατριχιαστικού, αλλά και αναπάντεχα όμορφου θεάματος, καθώς ολόκληρα στρέμματα δέντρων, στην πλειονότητά τους αμυγδαλιές, μοιάζουν λες και για κάποια περίεργη αιτία, να φυτεύτηκαν κάτω από το νερό.

Ο ίδιος ο δρόμος πλέον φαντάζει σαν προβλήτα και τα πλημμυρικά ύδατα συγκροτούν ένα ιδιότυπο λιμάνι, ή καλύτερα βάλτο, καθώς βρύα και φερτά υλικά συνθέτουν μια εικόνα την οποία, κατά κάποια ειρωνεία της τύχης, θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε με έλος στη Νέα Ορλεάνη. Χαρακτηριστικές είναι επίσης οι εικόνες των εγκαταλελειμένων κτηρίων που επιπλέουν στη λίμνη, των καλαμιών που προεξέχουν πια μόνο οι κορυφές τους, αλλά και η γραμμή (όπως απεικονίζεται στη δεξιά άκρη των τελευταίων φωτογραφιών), η οποία σηματοδοτεί τα παλιά όρια τα λίμνης και την αρχή των νέων.

Κι ενώ η ζωή αναπόφευκτα συνεχίστηκε για τους περισσότερους από εμάς, σε μερικά μέρη της Θεσσαλίας η πλημμύρα δεν έχει τελειώσει. Πλέον, μένει μόνο να περιμένουμε να δούμε εάν όντως οι αμυγδαλιές θα ανθίσουν.

Δείτε φωτογραφίες:

Ζωή Μπουρουτζή – Φωτογραφίες: onlarissa.gr