Μπορεί το 45λεπτο τηλεφώνημα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ισραήλ, να οδήγησε σε άμεση παραγωγή εξελίξεων στη Μέση Ανατολή αλλά το ερώτημα που ταλανίζει σήμερα όσους εμπλέκονται άμεσα και έμμεσα με όσα έχουν συμβεί από τις 7 Οκτωβρίου και μετά, δεν είναι πλέον το αύριο αλλά το σήμερα.
Το Ισραήλ εξέδωσε την Παρασκευή επίσημη και μακροσκελή ανακοίνωση για το χτύπημα της 1ης Απριλίου στο οποίο έχασαν τη ζωή τους επτά άτομα, τα έξι από αυτά ξένη υπήκοοι, στην οποία αναφέρεται πως έχουν αποδοθεί ευθύνες στα τρία μέλη που συμμετείχαν.
Μόνιμη κατάπαυση του πυρός επιδιώκει η Ουάσινγκτον
Το ζητούμενο για τις ΗΠΑ δεν είναι όμως αυτό. Δεν είναι ούτε στο ότι ο Νετανιάχου έδωσε άμεσα και εφαρμόστηκε η εντολή για άνοιγμα του διαδρόμου βόρεια της Γάζας.
Για τις ΗΠΑ το ζητούμενο είναι η κατάπαυση του πυρός σε μόνιμη βάση στον θύλακα και κάτι τέτοιο δεν έχει δοθεί από το Τελ Αβίβ στην Ουάσιγκτον. Υψηλόβαθμα στελέχη της Κυβέρνησης Νετανιάχου δεν έχουν τοποθετηθεί δημόσια, όπως άλλωστε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός για το χτύπημα που είναι βέβαιο πως θα κοστίσει ακριβά αλλά κυρίως σε χρόνο στο Ισραήλ…
Είναι δεδομένο πως σήμερα ο Μπάιντεν, εφαρμόζει την τακτική με την οποία επιχειρούν επί ημερών του να εφαρμόσουν οι ΗΠΑ σε όλες τις δυνάμεις που είναι ανοιχτά εχθρικές προς την Ουάσιγκτον, μόνο που το Τελ Αβίβ δεν έχει συνηθίσει σε κάτι τέτοιο και το σημαντικότερο δείχνει να πιστεύει πως δεν θα διαρκέσει για πολύ…
Διαφορετική η ισραηλινή προσέγγιση
Το ότι ο Νετανιάχου αντιλαμβάνεται ως «καψόνι» τις αμερικανικές πιέσεις είναι μία άκρως επικίνδυνη κατάσταση πολύ πιο επικίνδυνη από την απόρριψη όλων των αμερικανικών σχεδίων για κατάπαυση και διάλογο που έχει κομίσει ο Μπλίνκεν στην περιοχή.
Το Ισραήλ δείχνει να πιστεύει πως σε 15 ημέρες το πολύ η κατάσταση θα είναι και πάλι υπέρ του και πως η επιχείρηση στη Ράφα που τόσο έχει «διαφημιστεί» θα υλοποιηθεί.
Αυτό τουλάχιστον είπε στο CNNi ο υπουργός Ενέργειας της χώρας, ο οποίος είχε δηλώσει 15 Οκτωβρίου, 8 μόλις ημέρες μετά το «Μαύρο Σάββατο» από τη Σντερότ στο CNN Greece, πως νίκη είναι μόνο η «οριστική εξάλειψη της Χαμάς από το πρόσωπο της γης» με την ερώτηση πάντως που του υποβάλαμε τότε να αφορά τις ενέργειες της Κυβέρνησης για την επιστροφή των ομήρων…
Το μέτωπο με το Ιράν και οι εκκενώσεις πρεσβειών του Ισραήλ
Σε αυτό το κλίμα το Ισραήλ δεν δείχνει να αντιμετωπίζει με την δέουσα προσοχή και την απειλή για αντίποινα από την Τεχεράνη μετά το δικό του χτύπημα στην πρεσβεία του Ιράν στη Δαμασκό.
Οι ανακοινώσεις για εκκενώσεις πρεσβειών του Ισραήλ σε ολόκληρο τον κόσμο από μόνες τους δεν λύνουν το ζήτημα καθώς πλέον, μετά την κηδεία των στρατηγών των Φρουρών της Επανάστασης και την κορύφωση του Ραμαζανιού, το καθεστώς στο Ιράν έχει διάθεση μόνο για πόλεμο.
Το Τελ Αβίβ μπορεί να γνωρίζει καλά πως κάτι τέτοιο μόνο εύκολο δεν είναι, αλλά το ίδιο ακριβώς πίστευε και δύο χρόνια για μία πιθανή εισβολή στα εδάφη του από τη Χαμάς…
Η επικίνδυνη συνθήκη σήμερα στην περιοχή, έτσι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση, είναι το ίδιο το Ισραήλ και ο τρόπος που έχει επιλέξει να διαχειριστεί σε όλα τα επίπεδα την κρίση. Το αίσθημα της οδύνης κυρίως στα της εικόνας που φαίνεται να βιώνει βαθιά και έντονα ακόμη το ακραίο κομμάτι της Κυβέρνησης του Νετανιάχου δεν αφήνει κανένα περιθώριο για μία θετικότερη εξέλιξη στην κατάσταση.
Είναι πολύ πιθανό το αμέσως επόμενο διάστημα να αποσυρθούν από τη Γάζα ακόμη και όσοι επιλέγουν να κινδυνεύουν καθημερινά και από τις δύο πλευρές προκειμένου να σώσουν μικρά παιδιά, γυναίκες και αμάχους από την πείνα.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ο μόνος που θα μπορεί να κομίσει την βοήθεια που οι ΗΠΑ ξεκάθαρα δεν θα σταματήσουν να στέλνουν με κάθε τρόπο στο σημείο, θα είναι είτε ο IDF είτε η Χαμάς. Αν αυτό από μόνο του δεν είναι τραγικό τότε δεν υπάρχει ο όρος…
Εάν μέσα στις επόμενες ημέρες επίσης υπάρξει τρομοκρατικό χτύπημα με στόχο τον «μαλακό ιστό» του Ισραήλ, είτε απευθείας, είτε μέσω «αντιπροσώπου» της Τεχεράνης, οι ΗΠΑ είναι σχεδόν βέβαιο πως θα επιλέξουν την καταδίκη μεν, αλλά και την αποχή από τα αντίποινα που έχουν εδώ και καιρό «δεσμευθεί» πως θα υπάρξουν, σε όποιον επιλέξει την κλιμάκωση ενάντια στο Τελ Αβίβ.
