Από αμνημονεύτων χρόνων οι άνθρωποι προσπαθούν να επινοήσουν τεχνικές διαχείρισης του θυμού. Στην αρχαία Ρώμη, ο στωικός φιλόσοφος Σενέκας πίστευε ότι «ο θυμός μου είναι πιθανόν να μου κάνει περισσότερο κακό από το δικό σου σφάλμα» και προσέφερε συμβουλές αποφυγής στο έργο του «Περί Οργής» το 45 μ.Χ.
Πιο σύγχρονες μέθοδοι, περιλαμβάνουν μια προπόνηση σε σάκο του μποξ ή στο ποδήλατο του γυμναστηρίου. Αλλά η νέα μελέτη από την Ιαπωνία προσθέτει έναν πιο απλό – και προσιτό – τρόπο αποσυμπίεσης.
«Αναμέναμε ότι η μέθοδός μας θα κατέστειλε τον θυμό σε κάποιο βαθμό», δήλωσε στον Guardian ο Νομπουγιούκι Καβάι, επικεφαλής ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Nagoya. «Ωστόσο, μας εξέπληξε το γεγονός ότι ο θυμός εξαλείφθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου».
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, βασίζεται σε έρευνες πάνω στη σχέση μεταξύ του γραπτού λόγου και της μείωσης του θυμού, καθώς και σε μελέτες που δείχνουν πώς οι αλληλεπιδράσεις με φυσικά αντικείμενα μπορούν να ρυθμίσουν τη διάθεση ενός ατόμου. Για παράδειγμα, όσοι θέλουν να εκδικηθούν έναν πρώην σύντροφο μπορεί να κάψουν επιστολές ή να καταστρέψουν δώρα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα σχετίζονται με το φαινόμενο της «μαγικής αντίστροφης μετάδοσης», δηλαδή την πεποίθηση ότι οι ενέργειες που γίνονται σε ένα αντικείμενο που σχετίζεται με ένα άτομο μπορούν να επηρεάσουν το ίδιο τα άτομα. Σε αυτή την περίπτωση, η απαλλαγή από την αρνητική φυσική οντότητα, το χαρτί, προκαλεί την εξαφάνιση και του αρχικού συναισθήματος.
Πώς έγινε το πείραμα
Πενήντα συμμετέχοντες φοιτητές κλήθηκαν να γράψουν σύντομες απόψεις για ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα, όπως για παράδειγμα αν το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους πρέπει να απαγορευτεί. Στη συνέχεια, οι αξιολογητές βαθμολόγησαν σκόπιμα τα γραπτά με χαμηλή βαθμολογία ως προς την ευφυΐα, το ενδιαφέρον, τη λογική και τον ορθολογισμό. Μάλιστα, πρόσθεσαν προσβλητικά σχόλια όπως: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένα μορφωμένο άτομο σκέφτεται έτσι. Ελπίζω αυτό το άτομο να μάθει κάτι κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο πανεπιστήμιο».
Οι συμμετέχοντες διάβασαν τα αρνητικά σχόλια και στη συνέχεια έγραψαν τις θυμωμένες σκέψεις τους σε ένα κομμάτι χαρτί. Σε μία ομάδα συμμετεχόντων είπαν είτε να τσαλακώσουν το χαρτί και να πετάξουν σε έναν κάδο είτε να το κρατήσουν σε ένα φάκελο στο γραφείο τους. Σε μια δεύτερη ομάδα είπαν να σκίσουν το χαρτί σε κομματάκια ή να το βάλουν σε ένα πλαστικό κουτί.
Τα επίπεδα θυμού των ατόμων που πέταξαν το χαρτί στον κάδο ή το έσκισαν επέστρεψαν στην αρχική τους κατάσταση, ενώ εκείνοι που το κράτησαν εμφάνισαν μόνο μια μικρή μείωση του συνολικού θυμού τους.
