Το έθνος ιστορικά σωζόταν από 3 δασκάλους μαζί με 3 παπάδες, 3 αξιωματικούς και τους απλούς πολίτες
Υφαίνεται μια νέα μορφή Ανταλκίδειας Ειρήνης, που μας θυμίζει αυτή που Σπάρτη και Αθήνα είχαν κάνει όταν δέχτηκαν τον Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη Β’ ως ηγεμόνα της Ελλάδος (Ξενοφώντος: Hellenika V 1,31) με υπογραφή υποταγής του σπαρτιάτη Ανταλκίδα. Η συνθήκη προέβλεπε (κάτι που φαίνεται να γίνεται και τώρα):
1) Παράδοση της Κύπρου (και των τότε ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας) στους Πέρσες και
2) Αυτονομία των νησιών του Αιγαίου – αποστρατικοποίηση με σημερινή γλώσσα. Εξαιρούνταν Λήμνος, Ίμβρος και Σκύρος, που είχαν κληρουχίες της Αθήνας, ώστε η τελευταία να δεχτεί πιο ενεργά την περσική υποταγή. Η αθηναϊκή πολιτική ελίτ του 386 π.Χ. προχώρησε πιο πέρα, δεχόμενη τη συνθήκη ως πρόσταγμα.
Η επικυριαρχία των Περσών διήρκεσε μέχρι τις ημέρες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Πλάτωνας θεώρησε τη συνθήκη ως άκρως ατιμωτική για τους Έλληνες, περιγράφοντας την ως αισχρό και ανόσιο έργο. Στο γνωστό έργο “Занимательная Греция” ο Μιχαήλ Κασπάροφ αναφέρει: «Όπου απέτυχε ο Ξέρξης [στους περσικούς πολέμους του 5ου αιώνα] πέτυχε ο Αρταξέρξης. Ο Πέρσης βασιλιάς έδινε εντολές στην Ελλάδα σαν να ήταν δική του χώρα. Τα κατάφερε χωρίς καν να στείλει ένα στρατιώτη. Η συνθήκη έθεσε την Ελλάδα υπό περσική επικυριαρχία (suzerainty)». Ο ιστορικός και φιλόσοφος Will Durant χαρακτήρισε τη συνθήκη ως «το πιο επαίσχυντο γεγονός της ελληνικής ιστορίας».
Οι δοξασμένες Σαλαμίνα του Θεμιστοκλή και Πλαταιές του Παυσανία τελικά έπεσαν-υποδουλώθηκαν με μια μόνο υπογραφή της τότε ελληνικής αστικής πολιτικής ελίτ. Η “Τούρκικη Ειρήνη” του σήμερα. Αναφέραμε πιο πάνω πως η Ανταλκίδειος Ειρήνη παρέδωσε την Κύπρο και τη Μικρά Ασία στους Πέρσες και τα νησιά του Αιγαίου στην “αυτονομία”. Κατά αναλογία τα ίδια έγιναν και τα τελευταία 100 χρόνια:
α) Tο 1974 η ελληνική αστική πολιτική ελίτ εγκατέλειψε την Κύπρο στο έλεος των Τούρκων σε ένα από τα πιο επαίσχυντα (δανείζομαι τη λέξη από τον Will Durant) γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Όχι μόνο την εγκατέλειψε, αλλά και το ανακοίνωσε στην Τουρκία ανοικτά εκ των προτέρων, κατ’ ουσία λέγοντας της «είσαι ελεύθερη να κάνεις ό,τι θέλεις με την Κύπρο. Να είσαι βέβαιη πως εγώ δεν έχω καμιά πρόθεση να σώσω τους εκεί Έλληνες» – τελικά οι Τούρκοι έκαναν τα αίσχιστα.
β) Προηγουμένως, το 1959, η ίδια ακριβώς ελληνική πολιτική ελίτ του 1974 είχε υπογράψει τη Συνθήκη Ζυρίχης-Λονδίνου, που ενθάρρυνε τους Τούρκους να εισβάλουν στην Κύπρο. Συν τοις άλλοις, το τότε ελληνικό κράτος αναλάμβανε ενυπογράφως και ρόλο εγγυητή (!) της Κύπρου, πράγμα που αθέτησε το 1974 με το εξευτελιστικό πρόσχημά του «η Κύπρος κείται μακράν» – ως εάν να μη γνώριζε πού κείται η Κύπρος όταν υπόγραφε ως εγγυήτρια (!) Εάν η Ανταλκίδειος Ειρήνη θεωρείται «το πιο επαίσχυντο γεγονότος της ελληνικής ιστορίας», τότε η σύγχρονη εγκατάλειψη της Κύπρου και του ενός εκατομμυρίου Ελλήνων πρέπει να θεωρείται εθνικό κακούργημα. Παραδόθηκαν στους Τούρκους αυτοί που ο πρώτος Άγγλος κυβερνήτης της Κύπρου Sir Garnet Wolsey είχε χαρακτηρίσει «ως πολύ Έλληνες» και υιοθέτησε πολιτική για να τους αποπροσανατολίσει, αποκαλώντας τους χριστιανούς αλλά όχι Έλληνες. Την τελευταία επαίσχυντη πράξη την είδαμε φέτος, όταν η αστική πολιτική ελίτ της Ελλάδος δεν εξάσκησε καμία απολύτως πίεση ώστε η πώληση των F-16 στην Τουρκία να συνδεθεί με την άρση της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο και την απόσυρση των εποίκων – καμιά απολύτως αναφορά για την Κύπρο ως εάν να μην υπάρχει κατοχή του βόρειου τμήματός της. “Αυτονόμηση” των νησιών. Με την Ανταλκίδειο Ειρήνη τα νησιά του Αιγαίου είχαν “αυτονομηθεί” και κατέστησαν βορά των Περσών. Τώρα είδαμε τα Ίμια να έχουν “αυτονομηθεί” μέσα από την αμερικανόπνευστη συμφωνία Ελλάδας-Τουρκίας που έθεσε τις νησίδες out of bounds για την Ελλάδα. Η αποστρατικοποίηση των ακριτικών νησιών, που πολλοί πιστεύουν πως σιγά-σιγά θα πραγματοποιηθεί, θα αποτελέσει αντίστοιχη Ανταλκίδειο “αυτονόμηση”. Με μικρές εξαιρέσεις, η αστική πολιτική ελίτ της Ελλάδος στο σύνολό της φοβάται να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, αλλά ούτε έχει κηρύξει ΑΟΖ γιατί η Αμερική εντέλλει «stop» και η Τουρκία επισείει το casus belli. Ενώ η υπό την προστασία της Τουρκίας γειτονική Λιβύη δημιούργησε συνορεύουσα ζώνη 12 ναυτικών μιλίων πέραν των χωρικών της υδάτων γιατί από παλιά διαθέτει χωρικά ύδατα 12 ναυτικών μιλίων και αποκλειστική αλιευτική ζώνη 62 ναυτικών μιλίων, η ελληνική πολιτική ελίτ περιμένει ακόμα άδεια από το εξωτερικό… που δεν έρχεται. Διακήρυξη της Μαδρίτης. Το μεγαλύτερο επίτευγμα της Ανταλκίδειας Ειρήνης ήταν η επιστροφή των Περσών στη Μικρά Ασία και στο Αιγαίο – επέστρεψαν στους χώρους απ’ όπου είχαν εκδιωχθεί από τη Συμμαχία της Δήλου τον 5ο αιώνα και αφού είχαν εκδιωχθεί και από την Κύπρο πρώτα από τον Παυσανία και 28 χρόνια αργότερα από τον Κίμωνα – Για τους δύο αυτούς Έλληνες στρατηλάτες η Κύπρος δε βρισκόταν μακριά στην εποχή των τριήρεων του 5ου αιώνα π.Χ.
Για τη σημερινή αστική πολιτική ελίτ του 20ου-21ου αιώνα μ.Χ. και της εποχής των F-16 η Κύπρος κείται μακράν! Με τη Διακήρυξη της Μαδρίτης, η τότε ψευδοσοσιαλιστική αστική πολιτική ελίτ της Ελλάδος (η ίδια ακριβώς που συμφώνησε και την παράδοση των Ιμίων) αναγνώρισε δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο, φέρνοντάς την πίσω, ως είχε συμβεί και με τους Πέρσες. Επιτήρηση της συμφωνίας. Η Ανταλκίδειος Συνθήκη ανάφερε το εξής: «[…] οπότεροι δε ταύτην την ειρήνην μη δέχονται, τούτοις εγώ πολεμήσω μετά των ταύτα βουλομένων και πεζή και κατά θάλατταν και ναυσί και χρήμασιν».
Εάν κρίνουμε από το τι συμβαίνει τώρα στην Κύπρο, προφανώς θα είναι η Τουρκία που θα επιβάλει την “ειρήνην” που υπογράφηκε στην Αθήνα το 2023. Θα το κάνει στα νησιά μέσω του cassus belli και με την κατοχή της Κύπρου πολεμώντας μας, εφόσον χρειαστεί, «πεζή και κατά θάλατταν και ναυσί και χρήμασιν», ανάλογα με τις εξελίξεις. Στην Κύπρο, η Τουρκία κυριολεκτικά κάνει ό,τι θέλει τώρα: δημιούργησε σωρεία στρατοπέδων, στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Λευκόνοικο και ναύσταθμο στο Μπογάζι. Με επίσημη επιστολή της προς τον ΟΗΕ, η Τουρκία τώρα αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία επί των ανατολικών νησιών από Λήμνο μέχρι Καστελόριζο.
Με αυτά τα δεδομένα σε Αιγαίο και Κύπρο, αυτή στοχεύει στο να καταστεί κυρίαρχη στην ανατολική Μεσόγειο. Καλό, όμως, θα ήταν η ελληνική αστική πολιτική ελίτ να θυμάται αυτό που έγγραψε ο διανοητής Παναγιώτης Κονδύλης: «Καμία κυρίαρχη τάξη (δέστε ελληνική πολιτική ελίτ) δεν μπορεί να σταθεί στο εσωτερικό, αν δεν μπορεί να υπερασπίσει και να ενισχύσει τη θέση του έθνους μέσα στους εξωτερικούς αγώνες». Ακόμα μια διακήρυξη “φιλίας”. Μόλις πρόσφατα η ελληνική αστική πολιτική ελίτ υπόγραψε τη “Διακήρυξη [φιλίας] των Αθηνών” με την Τουρκία, αγνοώντας την κατοχή της Κύπρου από 40.000 τουρκικό στρατό και εκατοντάδες χιλιάδες εποίκους. Πουθενά στη Διακήρυξη δεν αναφέρεται η Κύπρος. Είναι μυστήριο γιατί χρειαζόταν επαναβεβαίωση “φιλίας” τη στιγμή που βρίσκεται εν ισχύι το πολύ ισχυρότερο “Σύμφωνο Φιλίας” του 1930, που υπόγραψε ο Βενιζέλος με τον Ινονού και που:
α) μετά από 25 χρόνια “φιλίας” κατέληξε στο τούρκικο πογκρόμ της Κωνσταντινούπολης το 1955, που ξεκλήρισε το εκεί ελληνικό στοιχείο με παρουσία 3.500 ετών, και
β) που μετά από 44 χρόνια “φιλίας”, η συμφωνία κατέληξε το 1974 στην τουρκική εισβολή της Κύπρου και την κατοχή του 37% του εδάφους και το 55% των ακτογραμμών της. Αναφέρομαι στο πομπώδες σε τίτλο “Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας και Σταθερότητας, Διαλλαγής και Διαιτησίας” του 1930. Αναπόφευκτα θα πρέπει να αγωνιούμε ως προς το τι θα μας φέρει η καινούργια επιβεβαίωση “φιλίας” του 2023, έχοντας υπόψη πού κατέληξε η “φιλία” του 1930.
Κλείνοντας: Σε μια ενδιαφέρουσα συνάντηση που είχα με γόνο επιφανών Ευρωπαίων φιλελλήνων του 1821, ρωτήθηκα: «Πώς έχει πέσει η Ελλάδα σε τέτοια καταθλιπτική κατάσταση εξάρτησης και ανυποληψίας τα τελευταία 200 χρόνια; Ποιος θα φέρει πίσω την απαστράπτουσα αίγλη της Κλασσικής Ελλάδας;». Του απάντησα: «Σίγουρα όχι η ελληνική αστική πολιτική ελίτ, γιατί αυτή ουδέποτε κατάφερε να σώσει το έθνος – σώζει μόνο το κράτος για να φορολογεί και να περνά όμορφα η άρχουσα τάξη!». Ακολούθως, συνέχισα λέγοντας: «Το έθνος ιστορικά σωζόταν από 3 δασκάλους, μαζί με 3 παπάδες, 3 αξιωματικούς και τους απλούς πολίτες».
Του θύμισα πως το 2004 οι απλοί πολίτες, μαζί με τους παπάδες, τους δασκάλους της δημοτικής και μέσης, και επίλεκτους αξιωματικούς έσωσαν την Κύπρο από το Σχέδιο Ανάν, που θα κατάστρεφε ολοκληρωτικά τον εκεί ελληνισμό του ενός εκατομμυρίου. «Αντιθέτως», συνέχισα, «στην πλειονότητά της η ελληνική αστική πολιτική ελίτ συντάχθηκε υποτακτικά με το τουρκόφιλο σχέδιο των Αγγλο-Αμερικανών και απειλούσε τους Έλληνες της Κύπρου πως θα έπρεπε να ψηφιστεί το σχέδιο “ώστε να μη μείνει η Κύπρος μόνη” – ξεχνώντας πως η τελευταία φορά που η ταλαιπωρημένη μεγαλόνησος δεν ήταν μόνη χρονολογείται στην προ Χριστού εποχή του Παυσανία και του Κίμωνα!».
* Ο δρ. Άρης Πετάσης είναι συγγραφέας του βιβλίου “The Middle East in Turmoil: foreign intervention & poor leadership” (Amazon.com).
