Γιατί Πούτιν και Ζελένσκι περιμένουν με αγωνία το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μπαίνει στον τρίτο χρόνο, αν και ορκισμένοι εχθροί ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχουν κάτι που τους ενώνει: το αδιαμφισβήτητο ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών του Νοεμβρίου. Το αποτέλεσμα αυτών θα κρίνει την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία, εκτός αν, στο μεταξύ, συμβεί κάτι συνταρακτικά και οδηγήσει στον τερματισμό των εχθροπραξιών.

Ο λόγος προφανής. Οι ΗΠΑ του Τζο Μπάιντεν διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στον πόλεμο στην Ουκρανία, μαζί με άλλες χώρες της Δύσης, καθώς εξοπλίζουν τον Ζελένσκι με τα όπλα που είναι απαραίτητα για να μπορεί να πολεμά τον ισχυρότερο στρατό του Πούτιν και να στέκεται ακόμη όρθιος αν και με μεγάλο κόστος.

Το φρένο των Ρεπουμπλικανών στη βοήθεια στην Ουκρανία

Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα αυτή η βοήθεια δεν είναι δεδομένη καθώς οι Ρεπουμπλικανοί που έχουν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων εμποδίζουν την έγκριση πακέτου οικονομικής βοήθειας πολλών δισεκατομμυρίων προς την Ουκρανία δείχνοντας μία διάθεση που υπάρχει στο κόμμα για απομονωτισμό και απώλεια του ρόλου του ρυθμιστή των παγκόσμιων εξελίξεων.

Ανάμεσά τους και πολλοί Ρεπουμπλικανοί πολιτικοί, οι ίδιοι που όταν ο Πούτιν εισέβαλε στην Κριμαία το 2014 επί προεδρίας Ομπάμα είχαν εξοργιστεί από την κίνηση της Μόσχας και είχαν σπεύσει να χαρακτηρίσουν τον πρώην πρόεδρο «αδύναμο και αναποφάσιστο ηγέτη» για τη στάση του.

Τα επιχειρήματά τους είναι ότι δεν λαμβάνονται πρωτοβουλίες για τη μετανάστευση στα νότια σύνορα της χώρας, καθώς και ότι οι διεθνείς κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία έχουν πλήξει την αμερικανική και τη διεθνή οικονομία με το τελευταίο επιχείρημα να έχει βάση, όπως φαίνεται από τους αριθμούς.

Ως αντιστάθμισμα και με τα νέα από το πολεμικό μέτωπο να είναι δυσάρεστα, καθώς οι Ουκρανοί χάνουν έδαφος και πόλεις στρατηγικής σημασίας όπως η Αβντίιβκα, αλλά και στον απόηχο της απομάκρυνσης του εξαιρετικά δημοφιλούς επικεφαλής των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγού Ζαλούζνι, ο Ζελένσκι αναζητά συμμαχίες στην Ευρώπη, σε μία δύσκολη συγκυρία.

Ο αντίκτυπος του πολέμου στη Μέση Ανατολή

Ο κίνδυνος γενικότερης ανάφλεξης στην Μέση Ανατολή μετά τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου που οδήγησαν το Ισραήλ να ξεκινήσει ένα πόλεμο κατά της Χαμάς μέσα στη Γάζα και η απειλή στο παγκόσμιο εμπόριο από τις επιθέσεις των Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα αποστρέφουν το ενδιαφέρον από τον πόλεμο στην Ουκρανία προς μεγάλη ικανοποίηση του Πούτιν και απογοήτευση του Ζελένσκι.

Το στρατόπεδο Μπάιντεν αυτό που σίγουρα δεν θέλει είναι η Ουκρανία και τα χρήματα που δαπανά η Ουάσιγκτον σε ένα πόλεμο τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά να αποτελέσει κυρίαρχο επιχείρημα για τους Ρεπουμπλικανούς και την πιο «αμερικανική» ατζέντα που προωθούν, κατά τα πρότυπα της πολιτικής του Ντόναλντ Τραμπ «πρώτα η Αμερική».

Ο γρίφος Ντόναλντ Τραμπ

Εξάλλου και ο ίδιος ο Τραμπ που προηγείται στην κούρσα για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών φαίνεται έτοιμος να ακολουθήσει και πάλι αυτό το δρόμο, όπως φάνηκε από τις πρόσφατες δηλώσεις του για το ΝΑΤΟ. Ο πρώην πρόεδρος αποκάλυψε ότι έχει πει στο παρελθόν ότι δεν θα βοηθούσε κάποια χώρα που δεν είναι τυπική στις οικονομικές υποχρεώσεις προς τη Συμμαχία σε περίπτωση επίθεσης από τη Ρωσία.

Κάποιοι μίλησαν για «δώρο» του Τραμπ προς τους Ευρωπαίους και μία ευκαιρία να δημιουργήσουν τις δικές τους συμμαχίες, χωρίς να πρέπει να εξαρτώνται από την Ουάσιγκτον, αλλά ακόμη και Ρεπουμπλικανικά στελέχη τρέμουν στην ιδέα ακόμη και μιας εξόδου από το ΝΑΤΟ.

Μένει να φανεί στην πορεία αν πρόκειται για κινήσεις εντυπωσιασμού από τη μεριά του πρώην προέδρου την ώρα που ο ίδιος ο Πούτιν προσπαθεί με το δικό του τρόπο να επηρεάσει το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών. Σε πρόσφατη συνέντευξη στη ρωσική τηλεόραση δήλωσε ότι προτιμά για πρόεδρο των ΗΠΑ τον Τζο Μπάιντεν καθώς όπως είπε η εκλογή του θα ήταν καλύτερη για τη Ρωσία, διότι είναι «πιο έμπειρο πρόσωπο, είναι προβλέψιμος, είναι πολιτικός του παλαιού σχηματισμού». Ή μήπως όχι;

Τι προσδοκά ο Πούτιν

Ο Πούτιν ελπίζει ότι ένας Ρεπουμπλικανός πρόεδρος θα του λύσει τα χέρια στον πόλεμο στην Ουκρανία χαρίζοντας του τη νίκη και την επίτευξη των στρατηγικών του στόχων που ξεκίνησαν το 2014 με την προσάρτηση περιοχών της Κριμαίας με απώτερο στόχο τη δημιουργία μιας ισχυρής Ρωσίας.

Ίσως ακόμη να ελπίζει ότι θα του επιτρέψει το άνοιγμα νέων μετώπων στη Βαλτική. Παράλληλα είναι πεπεισμένος ότι αν επανεκλεγεί ο Μπάιντεν δεν θα είναι σε θέση να τον ανταγωνιστεί οπότε και στις δύο περιπτώσεις είναι ο νικητής. Για τον Μπάιντεν, πάλι, το ιδανικό σενάριο για την Ουάσιγκτον θα ήταν ένας από τους δύο πολέμους στην Μέση Ανατολή ή την Ουκρανία να τελειώσει.

Σε κάθε περίπτωση ο Ρώσος πρόεδρος έχει δείξει ότι δύσκολα κάνει πίσω από τους στόχους του, έστω και αν προσωρινά αποκλίνει ή απλά έχει την υπομονή να περιμένει. Περίμενε οκτώ χρόνια μετά την εισβολή στην Κριμαία για να επιτεθεί στην Ουκρανία και είναι έτοιμος για τις προεδρικές εκλογές της 17ης Μαρτίου.

Εκεί όπου δεν θα έχει αντίπαλο μετά τον αποκλεισμό του κύριου αντιπάλου του και τον πρόσφατο θάνατο του μεγαλύτερου επικριτή του σε φυλακή της Σιβηρίας, Αλεξέι Ναβάλνι.

Οι διαφορετικές αναγνώσεις Μπάιντεν και Τραμπ για το τελευταίο αυτό γεγονός αυτό κατέδειξαν και σε αυτή την περίπτωση το πόσο διαφορετική είναι η οπτική τους για τη Ρωσία και τις συνέπειες που μπορεί να έχει η πολιτική τους απέναντι στην Ουκρανία και όχι μόνο.

Ο φόβος του Ζελένσκι

Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος φόβος του Βολοντίμιρ Ζελένσκι ο οποίος προσπαθεί να αντισταθμίσει την πιθανή απώλεια του αμερικανικού παράγοντα υπογράφοντας συμφωνίες με Βρετανία, Γερμανία και Γαλλία. Ίσως όμως και αυτό τελικά να μην είναι αρκετό.

Ο Ζελένσκι ξέρει ότι αν ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου είναι ο Τραμπ, τότε δεν έχει πολλά να περιμένει, αν και ο πρώην πρόεδρος έχει δηλώσει ότι μπορεί να τελειώσει τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας σε ένα 24ωρο, αν ήταν στο Λευκό Οίκο.

Ο Ουκρανός πρόεδρος δεν υπέκυψε στις πιέσεις Τραμπ να εμπλακεί στις θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τη ρωσική ανάμιξη στις εκλογές του 2016 στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και να πλήξει την εικόνα του Τζο Μπάιντεν στις εκλογές του 2020 μέσω της εμπλοκής του σε σκάνδαλο με πρωταγωνιστή τον γιο του Χάντερ στην Ουκρανία.

Ο Τραμπ τελικά έχασε τις εκλογές και τώρα περιμένει να δει το πολιτικό του μέλλον να κρίνεται στα δικαστήρια καθώς είναι αντιμέτωπος για μια σειρά από δίκες, συμπεριλαμβανομένης και αυτής για τα γεγονότα στο Καπιτώλιο. Αλλά συνεχίζει τον προεκλογικό αγώνα κανονικά, έχοντας το προβάδισμα, όπως και ο Τζο Μπάιντεν.

Ο τελευταίος δέχεται σφοδρά πυρά για την νοητική του οξύτητα μετά από μία σειρά από «γκάφες» γεγονός που προκαλεί σκεπτικισμό στην πλειοψηφία των Αμερικανών για το κατά πόσο είναι ικανός για μια δεύτερη θητεία στο Λευκό Οίκο.

Κρίσιμοι οι επόμενοι μήνες

Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν αν τελικά θα είναι αυτοί οι δύο πολιτικοί θα ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια και θα διεκδικήσουν τον προεδρικό θώκο ή αν η χώρα θα μπει σε μεγαλύτερες περιπέτειες αν ο ένας ή και οι δύο αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την κούρσα. Γιατί προσώρας σε κανένα στρατόπεδο δεν υπάρχει ξεκάθαρο σχέδιο Β’ και μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλέσει αναταράξεις όχι μόνο στην Αμερική αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη.