Το έγραψε ο Ερρίκος Θαλασσινός. Τη μουσική ο Γιώργος Χατζηνάσιος με ερμηνευτή τον Αντώνη Καλογιάννη. Τίτλος: «Άνοιξε το παράθυρο». Κι αναφέρει σε κάποια στροφή:
«Εμείς για αλλού, κινήσαμε γι’ αλλού,
κι αλλού η ζωή μας πάει».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Τα σημεία στίξης εν έτη 2024 θα τα άλλαζα. Ίσως να το μελοποιούσα διαφορετικά:
««Εμείς για αλλού, κινήσαμε γι’ αλλού,
κι αλλού η ζωή μας….! ΠΑΕΙ».
Έφυγε , απέδρασε , λιποτάκτησε η ζωή τουλάχιστον που έμαθα. Πλέον στην (δήθεν) δημοσιογραφία, και στην ίδια τη ζωή, πουλάνε τρία πράγματα. Ψέμα, αίμα, σπέρμα. Τριλογία. Ουχί του Λεβάντε και του Κίπλινγκ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Είναι μια «πιασάρικη» τριλογία. Αυτή πουλάει. Πρώτο θέμα αυτός-ή που σκότωσε. Δεύτερο εκείνος που βίασε. Τρίτον ποιός θα ξεμπροστιάσει ποιόν; Με ψεύτικες αλήθειες είτε, αληθινά ψέματα. Διαλέξτε.
Δεν αναγνωρίζω τούτο τον τόπο, όπως μεταμορφώθηκε. Άλλαξε. Διαφοροποιήθηκε. Μεταμορφώθηκε. Μαζί και η κοινωνία. Και δεν μου φταίει κανείς. Ίσως κι εγώ. Ναι, εγώ, που δεν βοήθησα στις ανατροπές. Κι άλλαξαν τόσα πολλά και τόσο σύντομα, στην ζωή που γεννήθηκα και πλέον ΠΑΕΙ.
Μπήκα από περιέργεια σε μια εφαρμογή. Tic Toc , τιτλοφορείται. Πουλάνε σετάκια. Εγκληματικής δράσης.
Ένα κουτάκι που περιέχει –σε όσα χρώματα επιθυμείτε- πτυσσόμενο κλομπ, μαχαίρι, teaser για ηλεκτροπληξία, ζώνη που στην αγκράφα της «κρύβει» σουγιά, σιδερογροθιά, δαχτυλιδάκι στο οποίο υπάρχει κρυμμένο καρφί, στιλέτο με κυλινδρική βάση για καλύτερο κράτημα, και στυλό από το οποίο «βγαίνει»λάμα 21 εκατοστών. Μέχρι τσατσάρα που η βάση της είναι φονική λάμα! Κάθε σετ κοστίζει περί τα 150 Ευρώ. Και διαφημίζεται!!! Ετοιμοπαράδοτο. Για να γίνει ενδεχομένως φονιάς ένας πιτσιρικάς, σε μια στιγμή αδυναμίας ,έστω απειλής και αδράνειας.
ΞΕΦΥΓΑΜΕ. Και δεν γνωρίζω αυτό το βαρέλι αν έχει τελικά πάτο. Διότι συνεχώς πάμε και πιο κάτω….
Από τις ρίζες, τις παραδόσεις μας, τον κόσμο που γνωρίσαμε. Δεν το λέω ως ορθόδοξα Χριστιανικά θρησκευόμενος, μα η βεβαιότητα μου είναι πως πάμε κατά ΔΙΑΒΟΛΟΥ. Δεν υπάρχει κάποια χαρμόσυνη είδηση. Εκείνη που θα σου «φτιάξει» την διάθεση και θα σου (προ)αναγγείλει την προοπτική μιας καλής ημέρας, με θετική αύρα.
Κάποιος βίασε, άλλος σκότωσε, ο τρίτος περιέλουσε τη γυναίκα του με βενζίνη και της έβαλε φωτιά, Greek mafia στα πετρέλαια, εκτελέσεις εν ψυχρώ, συλλήψεις για κοκαΐνη, μαστροποί ανηλίκων κοριτσιών, trafficking πορνών κι αλλοδαπών, εγκλήματα παραβατικών οπαδών. Και μέσα σε όλα αυτά «σκάει»κι ένα νομοσχέδιο για να αποπροσανατολίσει. Λες και είναι μείζονος σημασίας η ιδιωτική ζωή του κάθε Κασσελάκη, διότι ζούμε στον επίγειο Παράδεισο. Μακάρι στην ένδεια να υιοθετηθούν από ομοφυλόφιλους-λες παιδιά, παρά να τα σπάει στο ξύλο, στην τελική, ο μέθυσος πατέρας τους και η έχουσα ψυχολογικά προβλήματα μητέρα τους. Μακάρι να σωθούν από μια πλούσια γριούλα, παρά να γράψει νέο σενάριο ο Κάρολος Ντίκενς για έναν καινούργιο ….Όλιβερ Τουίστ.
Υπάρχουν, ωστόσο, άλλα θέματα. Επιβίωσης. Διαβίωσης. Ευμάρειας. Και είναι από κωμικό έως γελοίο. Να μην έχει να φάει, να την «βγάλει», όπως λέμε λαϊκά, ο Έλληνας και να ασχολούμαστε με αγαθοεργίες και κοινωνικές αρωγές, τις οποίες δεν δυνάμεθα να κάνουμε στους ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ. Νισάφι!
Δυστυχώς βιώνουμε μια ζοφερή πραγματικότητα.
Γι΄ αυτό θα το ξανατραγουδήσω.
«Αλλού για αλλού, κινήσαμε για αλλού.
Μα η ζωή μας!….. ΠΑΕΙ».
Χαίρεται. (Α, δεν είναι προστακτική για να γράφεται με «ε» στην λήγουσα. Είναι απάντηση σε αναγνώστη. Πως λέμε «Όποιος χαίρεται που κλαίω;». Κάπως έτσι.
Ξανα ….χαίρεται.
