Ο Βαλεντίνο Ρόσι, θρυλική μορφή των αγώνων μοτοσικλέτας, με επτά τίτλους στο MotoGP, θεωρείται ο κορυφαίος αναβάτης στην ιστορία του αθλήματος και ο πιο γρήγορος «γιατρός» της ιστορίας.
Ο Ιταλός θρύλος του MotoGP, ο «Γιατρός», όπως είναι το παρατσούκλι που ακολούθησε τον Βαλεντίνο Ρόσι σε όλη του την καριέρα, γεννήθηκε μια μέρα σαν σήμερα στις 16 Φεβρουαρίου 1979 στο Ουρμπίνο της Ιταλίας.
Το ψευδώνυμο «γιατρός» το έβαλε ο ίδιος στον εαυτό του και ο λόγος δεν είναι γνωστός. Θα μπορούσε όμως να συνδεθεί με την… χειρουργική ακρίβεια με την οποία οδηγούσε.
Είναι γιος του Γκρατσιάνο Ρόσι, του παλαίμαχου αναβάτη μοτοσικλέτας, ο οποίος είχε κερδίσει τρεις παγκόσμιους τίτλους.
Από τα καρτ στις… μηχανές
Η πρώτη αγάπη του Βαλεντίνο, πάντως, δεν ήταν οι μοτοσικλέτες αλλά τα αυτοκίνητα. Από την ανησυχία της μητέρας του, πατέρας του Γκρατσιάνο αγόρασε ένα καρτ στον γιο του. Στα 10 του χρόνια είχε νικήσει σε αρκετούς περιφερειακούς αγώνες καρτ αλλά το «μικρόβιο» της μοτοσικλέτας δεν μπορούσε να το αποφύγει.
Το 1993 οδήγησε για πρώτη φορά μοτοσικλέτα σε ανταγωνιστικό επίπεδο και χρόνο με τον χρόνο γινόταν ολοένα και καλύτερος δείχνοντας πως… έρχεται στο Moto GP για να μείνει.
Πηγή φωτογραφίας: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το πρώτο του γκραν πρι με μοτοσικλέτα έγινε το 1996, με την Aprilia, στα 125 cc και τερμάτισε 9ος. Την επόμενη χρονιά κέρδισε το πρώτο του παγκόσμιο πρωτάθλημα και έπειτα άλλαξε κατηγορία. Πήγε στην κατηγορία 250 cc , στην οποία τερμάτισε το 1998 2ος και κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο το 1999, ξανά με την μοτοσικλέτα Aprilia.
Το 2001 κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα στα 500 cc με Honda, το παγκόσμιο πρωτάθλημα MotoGP το 2002 και το 2003 και μετά, με Yamaha το 2004, το 2005, το 2008 και το 2009. Το 2006 είχε τερματίσει 2ος πίσω από το Νίκι Χέιντεν και το 2007 3ος πίσω από τους Κέισι Στόνερ και Ντάνι Πεντρόσα.
Το 2010 τραυματίστηκε σοβαρά στο Γκραν Πρι της Ιταλίας, όπου υπέστη συντριπτικό κάταγμα στη δεξιά του κνήμη και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση τοποθέτησης λάμων.
Έμεινε εκτός για αρκετό χρονικό διάστημα. Τελικά, τερμάτισε τρίτος πίσω από τους Χόρχε Λορένθο και Ντάνι Πεντρόσα.
Το 2011 υπέγραψε διετές συμβόλαιο με τη Ducati. Την ίδια χρονιά τερμάτισε 7ος και το 2012 τερμάτισε 6ος με καλύτερη επίδοση τη δεύτερη θέση στον αγώνα της Γαλλίας και στον Άγιο Μαρίνο.
Το 2013 επέστρεψε με διετές συμβόλαιο στη Yamaha, για την οποία αγωνίστηκε έως τον Νοέμβριο του 2021, οπότε δήλωσε ότι εγκαταλείπει τους αγώνες του MotoGP, σε ηλικία 42 ετών.
Στη δεύτερη θητεία του στη Yamaha δεν κέρδισε κάποιο τίτλο, αλλά τερμάτισε δεύτερος τρεις φορές (2014, 2015, 2016) και μία τρίτος (2018).
Συνολικά, στα χρόνια του στο MotoGP αγωνίστηκε σε 372 γκραν πρι, σημείωσε 89 νίκες και ανέβηκε 199 φορές στο βάθρο των νικητών. Σε όλους τους αγώνες του έτρεχε με τον αριθμό 46, προς τιμήν του πατέρα του που έτρεχε με τον ίδιο αριθμό, το 46!
Το τραγικό τέλος του Μάρκο Σιμοντσέλι που τον «σημάδεψε»
Σε αυτή την μοναδική πορεία που έγραψε στις πίστες, υπήρξε μία στιγμή που τον σημάδεψε κι αυτή δεν είναι άλλη από την 23η Οκτωβρίου του 2011. Ο Ρόσι είχε αναπτύξει μία αδελφική σχέση με τον Μάρκο Σιμοντσέλι.
Ο Σιμοντσέλι τον είχε ως πρότυπο αλλά όταν πάνω στις μηχανές ήταν απόλυτα ανταγωνιστικός απέναντι στο είδωλό του.
Στο GP της Μαλαισίας ο «Super Sic» έχασε τον έλεγχο, έπεσε στην άσφαλτο, με αποτέλεσμα οι δύο μηχανές που ήταν πίσω του, να τον χτυπήσουν. Μία από αυτές, ήταν του Ρόσι!
Λίγες ώρες αργότερα, η διοργανώτρια αρχή ανακοίνωσε τον θάνατο του Σιμοντσέλι.
Η απώλεια συνέτριψε τον Ρόσι, ο οποίος δεν τον ξέχασε ποτέ και σε κάθε ευκαιρία του αφιέρωνε τις νίκες του.
Το νούμερο 46, η Ίντερ και η φοροδιαφυγή
Σε όλη του την καριέρα οι μηχανές του ήταν «ντυμένες» με το ίδιο νούμερο, το 46, το οποίο είχε και ο πατέρας του στην εποχή όπου αγωνιζόταν.
Ο Ρόσι είχε παθολογική αγάπη στην Ίντερ, δίνοντας το «παρών» σε αρκετά παιχνίδια των «νερατζούρι», οι οποίοι το 2009 τον είχαν συγχαρεί μέσω της ιστοσελίδας τους για τον 9ο παγκόσμιο τίτλο του.
Το 2007, το όνομά του είχε σοβαρή εμπλοκή σε οικονομικό σκάνδαλο. Κατηγορήθηκε από το ιταλικό κράτος για φοροδιαφυγή δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και χρειάστηκε να δώσει 35 εκατομμύρια για να υπάρξει εξωδικαστικός συμβιβασμός.
Η τελευταία υπόκλιση
Στις 14 Νοεμβρίου 2021 ο κορυφαίος αναβάτης στην ιστορία του MotoGP έτρεξε για τελευταία φορά στην μυθική καριέρα του.
Εννιά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, ο Βαλεντίνο Ρόσι, έβαλε τέλος στην μυθική του καριέρα, αγωνιζόμενος για τελευταία φορά στη πίστα της Βαλένθια.
Κατά την διάρκεια της επίσημης συνέντευξης Τύπου για την απόφασή του να σταματήσει μετά από 26 χρόνια, είχε δηλώσει:
«Είναι λυπηρό και δύσκολο για μένα να πω ότι του χρόνου δεν θα τρέξω με μια μοτοσικλέτα. Το κάνω αυτό για σχεδόν 30 χρόνια και την επόμενη χρονιά η ζωή μου θα αλλάξει. Αλλά ήταν ωραία και είμαι ευτυχής, ήταν ένα μακρύ και ωραίο ταξίδι με αξέχαστες στιγμές με όλες τις ομάδες και τους ανθρώπους που δούλεψα μαζί.
Η καριέρα μου ήταν αρκετά μεγάλη και κέρδισα πολλούς αγώνες αλλά κάποιες νίκες και στιγμές που είδα στο βίντεο είναι αξέχαστες. Κάτι που με έκανε να γελάω μια εβδομάδα.
Επαναλαμβάνω πως δεν ήταν μια εύκολη απόφαση αλλά πρέπει να καταλάβουμε πως στα σπορ το αποτέλεσμα κάνει τη διαφορά και θεωρώ πως αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Όσο για το μέλλον μου; Μου αρέσει να τρέχω με αμάξια, ίσως λιγότερο απ’ ότι με μηχανές.
Οπότε θεωρώ πως θα τρέχω με αμάξια αλλά ακόμα είναι κάτι που δεν έχει αποφασιστεί. Δεν έχω πάρει τις αποφάσεις μου. Νιώθω πως είμαι οδηγός μοτοσικλέτας και αυτοκινήτων και αυτό θα είμαι σε ολόκληρη τη ζωή μου. Θεωρώ πως θα τρέξω ξανά».
To άρθρο Ο «γιατρός» θρύλος του MotoGP Βαλεντίνο Ρόσι δημοσιεύτηκε στο NewsIT .
