“Ο κόσμος της Εκπαίδευσης διεκδικεί σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο” – Galaksias.com

Οι Ευρωβουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος, προχώρησαν ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με θέμα την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα ζητώντας από την Επιτροπή να τοποθετηθεί σχετικά με τις Κυβερνητικές εξαγγελίες.

Αναλυτικά η ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ:

Τα δίκαια αιτήματα φοιτητών, μαθητών και εκπαιδευτικών για σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και πραγματικά δωρεάν πανεπιστήμιο, πτυχία με αξία, που έρχεται να ανατρέψει περαιτέρω το νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με ερώτηση που κατέθεσαν οι ευρωβουλευτές του Κόμματος, Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η ανακοίνωση από την κυβέρνηση της ΝΔ, ότι θα φέρει προς ψήφιση στο ελληνικό Κοινοβούλιο νομοσχέδιο για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, έχει πυροδοτήσει τις δίκαιες αντιδράσεις του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας της χώρας.

Οι φοιτητές, οι μαθητές, οι πανεπιστημιακοί και οι εργαζόμενοι των δημόσιων πανεπιστημίων, οι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι γονείς, έχουν καταδικάσει με τις συλλογικές τους διαδικασίες και τις αποφάσεις των συνδικαλιστικών τους οργάνων την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων και όλο αυτό το διάστημα οργανώνουν μεγάλες κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, με αιχμή να μην κατατεθεί προς ψήφιση αυτό το άδικο νομοσχέδιο.

Επίσης, η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ανακοινώσει πώς σκοπεύει να προχωρήσει στην κύρωση από το ελληνικό Κοινοβούλιο, της Σύμβασης της Λισσαβόνας «για την Αναγνώριση Προσόντων σχετικά με την Ανώτατη Εκπαίδευση στην Ευρωπαϊκή Περιφέρεια», η οποία οδηγεί στην de facto ακαδημαϊκή αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων.

Αυτές οι νομοθετικές παρεμβάσεις έρχονται ως συνέχεια, μιας αντιδραστικής πολιτικής που υλοποιείται από τις ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά, στο έδαφος της στρατηγικής της ΕΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση, που υπηρετεί τις ανάγκες της αγοράς, δηλαδή τις επιχειρηματικές ανάγκες σε αντιπαράθεση με όσα έχουν ανάγκη οι φοιτητές, η κοινωνική πλειοψηφία.

Σε αυτή την κατεύθυνση βρίσκεται ο πυρήνας της ευρωενωσιακής στρατηγικής, με τη διαδικασία της Μπολόνια, να υπηρετεί την σταθερή ευθυγράμμιση της Ανώτατης Εκπαίδευσης με τις εφήμερες ανάγκες της αγοράς και σε αυτό το πλαίσιο γίνεται η συνεχής προσαρμογή του ευρωπαϊκού «Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης».

Αυτός ο δρόμος στον οποίο βάδισαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, φέρνοντας την τελευταία 20ετία, 4 «νόμους-πλαίσιο» για τα πανεπιστήμια και δεκάδες ενδιάμεσα νομοσχέδια και ρυθμίσεις, έχει αποδεδειγμένα πλέον αρνητικά αποτελέσματα για τα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας της χώρας.

Η αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα, η δημιουργία «εθνικού πλαισίου προσόντων» που αντιστοιχίζεται με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό, ενισχύει την ετερο-απασχόληση και την ανεργία των αποφοίτων, και οδηγεί στο συνεχές κυνήγι διαφόρων ακόμα προσόντων για είναι «ανταγωνιστικοί» στην αγορά εργασίας.

Στο όνομα του «αυτοδιοίκητου» των πανεπιστημίων, οι κυβερνήσεις έχουν μεταθέσει στα ίδια τα ιδρύματα την ευθύνη για την λειτουργία τους, με αποτέλεσμα από τη μια να μειώνεται δραματικά η χρηματοδότηση από τον τακτικό κρατικό προϋπολογισμό και από την άλλη στο έδαφος της ιδιωτικοοικονομικής τους λειτουργίας, οδηγούνται στην αναζήτηση άλλων πόρων για να είναι οικονομικά βιώσιμα.

Έτσι, οι υποδομές και η ιδιοκτησία των δημόσιων πανεπιστημίων αντί να αξιοποιούνται για την εκπαιδευτική διαδικασία, αξιοποιούνται εμπορικά. Οι φοιτητές αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά για μεταπτυχιακά, σεμινάρια στον «αγώνα» της συλλογής προσόντων. Αναγκάζονται να πληρώνουν για φοιτητική μέριμνα, στέγαση, αναλώσιμα, σε ορισμένες περιπτώσεις συγγράμματα.

Οι λαϊκές οικογένειες είναι αναγκασμένες να πληρώνουν για την προετοιμασία των παιδιών τους για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, και σε αυτή την κατάσταση τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν νέοι άδικοι «κόφτες» για την εισαγωγή.

Είναι προφανές ότι η κλιμάκωση αυτών των ταξικών φραγμών χτυπάει κυρίως το δικαίωμα των παιδιών των εργατικών-λαϊκών οικογενειών στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Με το νομοσχέδιο ίδρυσης των μη κρατικών πανεπιστημίων, η ελληνική κυβέρνηση κάνει μία ακόμη βαθύτερη αντιδραστική τομή. Καταργεί τον ενιαίο τρόπο εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, αφού όποιος έχει να πληρώσει δίδακτρα θα εισέρχεται στο πανεπιστήμιο της επιλογής του χωρίς άλλες προϋποθέσεις, ενώ οι υπόλοιποι θα έρχονται αντιμέτωποι με τις πανελλαδικές εξετάσεις και άδικους «κόφτες».

Δίνει αποφασιστικό χτύπημα στην αξία του πτυχίου, αφού δημιουργούνται ακόμα περισσότερες κατηγορίες πτυχίων για το ίδιο επάγγελμα. Απαλλάσσει το κράτος από την συνταγματική υποχρέωση της αποκλειστικά δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, που στα πλαίσια της λειτουργίας και των δημόσιων πανεπιστημίων με τα κριτήρια της ιδιωτικής οικονομίας αντικειμενικά θα οδηγήσει σε αύξηση του κόστους σπουδών τους, την χρέωση των λαϊκών οικογενειών με φοιτητικά δάνεια, όπως έχει αποδειχθεί και από τη διεθνή εμπειρία (πχ. Κύπρος) αλλά και από άλλους κλάδους όπου συνυπάρχει η επιχειρηματική λειτουργία με την κρατική (πχ. υγεία, πρωτοβάθμια-δευτεροβάθμια εκπαίδευση).

Κόντρα στο νομοσχέδιο ευρωενωσιακής έμπνευσης για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, ο κόσμος της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, διεκδικεί σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και πραγματικά δωρεάν πανεπιστήμιο, πτυχία με αξία, μοναδική προϋπόθεση για την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα. Πανεπιστήμιο που θα συνδέεται με τις κοινωνικές ανάγκες, θα παρέχει ολοκληρωμένη γνώση στους φοιτητές, με δωρεάν φοιτητική μέριμνα, υλικοτεχνικό εξοπλισμό, ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Πανεπιστήμιο που θα εγγυάται ίσα δικαιώματα σε όλους, όχι κάποια σε λίγους.

Με βάση τα παραπάνω οι ευρωβουλευτές του Κόμματος υπέβαλαν το εξής ερώτημα:

«Πώς τοποθετείται η Επιτροπή στο γεγονός ότι η διαμόρφωση του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και των κατευθύνσεών του, καταλήγει στην κατάργηση του ενιαίου τρόπου εισαγωγής στα πανεπιστήμια, στην υποβάθμιση της αξίας των πτυχίων πανεπιστημιακού επιπέδου, στην πολυκατηγοροποίηση σπουδών στο ίδιο αντικείμενο, στην απογείωση των ταξικών φραγμών, με προϋπόθεση για τις σπουδές την καταβολή αστρονομικών ποσών»;