Η χώρα έχει σοβαρότατο διαρθρωτικό πρόβλημα: Οι μισθοί δεν αυξάνονται παρά ελάχιστα σε ονομαστικές τιμές και στην πραγματικότητα, με αποπληθωρισμένες τιμές, μειώνονται
Παρά τις προσπάθειες που γίνονται να εξωραϊστεί η κατάσταση, η απόκλιση 0,4% μεταξύ προβλέψεων και καταγεγραμμένης ανάπτυξης το 2023 (2%, έναντι προβλέψεων για 2,4%) ήταν πολύ μεγάλη και μη αναμενόμενη.
Ακούγονται από τα “φίλια media” διάφορες αστείες δικαιολογίες, που είτε είναι γελοιότητες (λ.χ. ένα τέτοιο σάιτ θεώρησε ότι έφταιγαν οι… διαδοχικές εκλογές!) και ο πληθωρισμός. Στην πραγματικότητα, αν δούμε τα μεγέθη, υπήρξε πολύ σημαντική υστέρηση (σε επίπεδο χρονιάς) τόσο στην ιδιωτική κατανάλωση (αύξηση 1,8%, έναντι πρόβλεψης 2,9%), όσο και στις επενδύσεις (αύξηση 4%, έναντι πρόβλεψης 7,1%).
Η χώρα έχει σοβαρότατο διαρθρωτικό πρόβλημα, το οποίο χειροτέρεψε ΕΝΤΟΝΑ στα χρόνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη: Οι μισθοί δεν αυξάνονται παρά ελάχιστα σε ονομαστικές τιμές και στην πραγματικότητα, με αποπληθωρισμένες τιμές, μειώνονται. Αν και τα ντόπια συμφέροντα αποφεύγουν να βγάζουν τα νούμερα στη φόρα, η καθαρή μείωση των μισθών μεταξύ 2019 και 2023 ήταν 1,8%. Την ώρα που η μικρότερη αύξηση στην Ευρώπη που καταγράφηκε αυτήν την 4ετία ήταν 4,5%. Πάντα με αποπληθωρισμένα νούμερα, τα οποία λένε την αλήθεια, γιατί με σωρευτικό πληθωρισμό 18%, η διψήφια ονομαστική μέση αύξηση είναι μια περιποιημένη… τρύπα στο νερό.
Άμα δεν έχεις λεφτά…
Όταν ο κόσμος δεν έχει λεφτά, δεν καταναλώνει. Όταν δεν καταναλώνει, η οικονομία δεν κινείται. Αυτό είναι προφανές ακόμη και σε οικονομίες που δε βασίζονται κυρίως στην ιδιωτική κατανάλωση, που είναι δηλαδή κυρίως παραγωγικές, όπως λ.χ. η Γερμανία. Κι εκεί όταν η ιδιωτική κατανάλωση υποφέρει, τρεκλίζει όλο το οικοδόμημα. Πολύ περισσότερο στην Ελλάδα, που είναι μια οικονομία που στηρίζεται στην ιδιωτική κατανάλωση.
Υπό το πρίσμα αυτό μπορούμε να δούμε και το “πάγωμα” των επενδύσεων στο τελευταίο τρίμηνο του έτους. Βεβαίως για ένα μεγάλο μέρος αυτού του “παγώματος” ήταν υπεύθυνη απευθείας η κυβέρνηση, με τις μεγάλες καθυστερήσεις στις διαδικασίες για τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης και άλλα μεγάλα έργα. Ειδικά το Τ.Α. ήταν… κανονικό Βατερλό, αφού παρά τις μεγαλοστομίες της κυβέρνησης, υστέρησε κατά 40% του στόχου (2,1 δισ., έναντι 3,6 δισ. που είχαν προβλεφθεί) με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης και των υπουργείων. Κι αν δεν ήταν οι υψηλές αποζημιώσεις σε πλημμυροπαθείς και άλλους που “μπάλωσαν” την τρύπα στις δημόσιες επενδύσεις (καθώς φαίνονται ως κονδύλια που εκταμιεύτηκαν στο πλαίσιο του ΠΔΕ), θα είχαμε ακόμη χειρότερη εικόνα.
